Dag 2 Koblenz Baccharach

Heerlijk geslapen op onze nieuwe (7,5 cm dikke 500 gram wegende) thermarest matjes. Ongestoord  doorgeslapen, rustig sluimerend onder het zoevende geluid van een Rijnaak over de Moezel en om  half 7 wakker geworden en toen ook maar opgestaan. Toen begrepen we het, hoog uittorenend boven alles had keizer Wilhelm op das Duitsche Eck de wacht gehouden.

Om 8.15 uur de tent afgebroken en tassen ingeruimd en konden we op het terras van de receptie onze harde broodjes nuttigen.  Nadat we de immer rustieke Rhein promenade achter ons gelaten hadden  doemde alweer het eerste kasteel bovenop de helling op. Het oudst bewaard gebleven slot uit 1200.

 Om kwart voor 12 zaten we al aan de mittag tisch, een grosche Döner teller met een halve liter bier. Traditiegetrouw was de hoeveelheid vlees dusdanig overweldigend dat we alleen het gedeelte wat met saus bedekt was, op gegeten hebben. De rest werd bewaard voor het souper op de camping.

Verder maar weer over het schaduw loze fietspad langs de Rijn. We raken al echt in vakantie stemming, zoals daar is Annelies in haar moeder Maria outfit bij warme dagen. Sorry voor Geert Wilders, ik had deze term al bedacht voor het woord kopvoddentax opgang maakte (in sommige kringen). Hoogtepunt vandaag was natuurlijk de Loreley met de associatie naar het geweldige gedicht van Heinrich Heine met de magische zinnen: Ich weiß nicht, was soll es bedeuten, Daß ich so traurig bin
 We hebben een heerlijk "aus eigener herstellung" ijsje gegeten met uitzicht op de Loreley. Uiteraard op het terras van hotel Loreleyblick.

Dagafstand 61,91 km