dag 8 Rothenburg Gunsenhasusen
31 juli 2016 - Gunzenhausen, Duitsland
Vanmorgen, een vredige zondagmorgen verlieten we Rothenburg. Nou ja vredig, de kerkklokken bleven aan de gang. Na een tiental km's, komende uit een bospad reden we het dorp Gebsatel binnen, voor de veiligheid op de stoep zoals in Duitsland gebruikelijk.
Staat daar een man wild te gebaren met opgeheven handpalm: STOP, HALT!
Hieraan gaf ik geen gevolg.
STOP!
Ik voegde hem toe: "Der krieg ist schon Am Ende!" en vervolgde mijn weg.
Even later stond er aan de rechter kant een bordje: fahrrader frei!
Mochten er door deze toevallige ontmoeting nog enige antipathie gevoelens opwellen tegen Duitsers, die verdwenen onmiddellijk bij onze koffiestop in Kirnberg. De serveerster voldeed aan bijna alle verwachtigingen. Breed lachend, open blik en een heerlijk sappig beiers accent.
Ook lunchtijd in Leutershausen was geweldig. Om in Bestse verhoudingen te spreken , de hele voetgangers zone in het vernieuwde centrum stond vol met kramen die etenswaren verkochten. Daarvoor stonden dan weer biertafels + banken met daarop hele en halve liters bierpullen en sauerkraut etende mensen. Wij kozen voor zuurkool met gegrilde makreel. Na 63,14 km kwamen wij aan bij onze camping. Geopend van drie tot zes vermeldde het opschrift op de deur. Jammer dat het half zeven was. Gelukkig stond d'r ook : indien niet aanwezig melden bij stubchen. Bij deze bar stond echter vermeld: Sontag ruhetag. Toch maar de camping opgereden, en ja hoor bij de toiletgebouwen was een afgebakend veldje voor passanten. Aan de naaste motorhome bewoners gevraagd of zij het goed vonden , en ja hoor ze hadden ook nog wel een paar douchemunten voor ons . Op de aanwezige biertafel installeerden wij ons met bruin brood, kaas, cup A soup en een fles Dornfelder. Ondertussen genietend van de tegenover ons liggende akkers badend in het goudgele licht van de avondzon.
63,14 km
met een pulletje goudgeel gekraagd bier, bruisend over de kupfergelbe sauerkraut mit eine nahezu goldbraun gegrillte Makrele. Mmmmmmmmmm.
Henri